Nasz festiwal, nasz stres i radość

Silence…

Silence in my thoughts, silence in my dreams,

Before another fit of nausea

Before another shocking moment

Sleep…

Dream…

           Ciche, piękne dźwięki fortepianu Mateusza, smyczki, perkusja… i zaczynamy, kolejny, siódmy, dziesiąty… trzynasty raz, dreszcze na plecach i piękny głos Kaśki, Katarzyny, Kasi, Dagmary, Justyny czy Marceli… zwykle w samo południe – Festiwal Języka Angielskiego. Tak od 13 lat !!!

Co nowego przynosi kolejny spektakl?

Z pozoru zwykłe przedstawienie, aktorzy i piosenkarze to amatorzy – uczniowie I Liceum w Bolesławcu, kilka piosenek, monodramy i krótkie sztuki teatralne po angielsku najczęściej autorstwa ich nauczyciela tegoż języka, ale to przedsięwzięcie jest absolutnie magiczne nie tylko pod względem scenicznym, ale także metodycznym, na scenie bowiem dzieją się dla nas rzeczy niesamowite, niezapomniane i nieprzeciętne, za kulisami i w garderobach także. Całość jest nasza, tu uczymy się od siebie, tutaj nie ma osób gorszych i lepszych językowo, nie ma rywalizacji, ani bezpodstawnej krytyki, wszyscy wspierają się nawzajem, pomagają sobie bezinteresownie, wpadają na wspaniałe pomysły nawet na pięć minut przed samym przedstawieniem lub już podczas występu, tu mają miejsce rzeczy niezwykłe, improwizacje zapomnianego tekstu, zmiana słów w trakcie mówienia kwestii i użycie własnych, absolutnie twórcze podejście do roli jako takiej i języka angielskiego samego w sobie.

    

Przez te lata, a pierwszy festiwal wymyślony przez Barbarę i Allana Guy,   Anglików pracujących w ZSE w Bolesławcu oraz Leszka Idzikowskiego odbył się w roku 1998 z innymi ludźmi, w innej szkole. Wiele ról powstało na specjalne życzenia uczniów lub zostały napisane specjalnie „pod czyjąś osobowość”. Przychodzą tacy młodzi z pytaniem, czy mogą wziąć udział, a potem powstaje jakiś krótki dramat, komedia, melodramat czy kryminalna kilkuaktówka. Do festiwalu napisano też kilkanaście piosenek, tworzy je nie tylko sam autor, który z uczniem Mateuszem Celmerem opracował materiał muzyczny na całą płytę. Sami też tworzą i to niemało.

Kasia Cichewicz napisała muzykę do piosenki, ale tekstu się nie podjęła – powstał w gabinecie 203 na jednej z długich przerw, a po poprawkach trafił do wokalistki na drugi dzień… Tak uczniowie sprawiają, że nauczyciele mogą być twórczy i czuć się potrzebni, i nawzajem. Tu tworzymy razem, całość, która początkowo jest tylko zarysem, kartką papieru z paroma punktami, która rozrasta się potem do kilkumiesięcznego projektu, którego owocem jest godzinny lub dłuższy spektakl z interakcją publiczności – młodzieży z zaproszonych szkół, na którym często próbujemy także czegoś nauczyć – piosenki, na przykład.

Po tych kilkunastu latach wspomnień jest już bardzo wiele, wrażenia i emocje trwają w nas, bo to one nas motywują i dają siłę do kolejnych działań.

Talenty muzyczne, sceniczne, dramatyczne i komediowe, talenty uczniów tworzą ten spektakl, nie muszą być spektakularne na miarę Bolly- , Hollywood, czy La Scalii, wystarczy być zwykłym sobą, łączymy tu ciężką pracę z dobrą zabawą – to nasz festiwal, nasza trema, stres i nasza radość… Przedstawiliśmy już kilkanaście sztuk, skeczy, wierszy, monodramów, zaśpiewaliśmy kilkaset piosenek, zagrało u nas kilkaset osób, większość po kilka razy, czasem spektakl tworzyło 9 osób, niekiedy ponad 20 w jednym projekcie. Tysiące kolorów doznań, barw emocji odczuć związanych z naszym festiwalem łączy nas – jego twórców…

 Leszek Idzikowski, współtwórca i koordynator Festiwalu Języka Angielskiego – nauczyciel języka angielskiego

 

 

2008 rok – Festiwal odbył się w auli I LO

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2009 rok – Festiwal odbył się w sali kina Forum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2010 rok

 

2011 rok – Festiwal odbył się w sali kina Forum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2012 rok – Festiwal odbył się w sali kina Forum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2013 rok – Festiwal odbył się w sali kina Forum – film

 

2014 rok – Festiwal odbył się w Teatrze Starym